Ekstaza naturalna i demoniczna z zasady skutkują destrukcją osobowości, aż po samounicestwienie w akcie samobójczym.
Ekstaza mistyczna przyczynia się do integracji osobowości, co znajduje swój wyraz w pogłębionym życiu duchowym i poświęceniu dla innych.
W zależności od tego, jakie reakcje ciała są z tym związane, rozróżnia się ekstazę motoryczną i statyczną. Ekstaza motoryczna częściej ma charakter grupowy i przejawia się silnym pobudzeniem emocjonalno-ruchowym, najczęściej w postaci dynamicznego tańca, połączonego czasem ze śpiewem, lub innej aktywności (np. zachowań seksualnych). Ujawnia się przy tym duża siła i zręczność, jednak niepoddana bezpośredniej kontroli ze strony ekstatyka. Różne formy intensywnego ruchu osiągają kulminację w tzw. transie, który najczęściej wskutek wyczerpania niemal natychmiast przechodzi w rodzaj omdlenia, a nawet katalepsji, czyli zesztywnienia lub bezwładu ciała.
Natomiast ekstaza statyczna na ogół przeżywana jest przez pojedyncze osoby jako rodzaj skupienia i wyciszenia. Najczęściej obserwuje się znieruchomienie lub zesztywnienie ciała oraz rodzaj omdlenia. Zarówno w ekstazie motorycznej, jak i statycznej może zachodzić szereg zmian somatycznych, np.: przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca, zmiana rytmu oddechu i tempa metabolizmu, bladość, wypieki, pocenie się, drżenie, obniżenie temperatury ciała, a także mimika nieadekwatna do sytuacji zewnętrznej. W opisie ekstazy od strony subiektywnej, czyli tego, co się dzieje w podmiocie, istotna jest etiologia, tzn. ustalenie przyczyn, które ją wywołują. Z tego względu rozróżnia się ekstazę naturalną i religijną.
![Podstawy wewnętrznego uwolnienia [cz. II]](/media/k2/items/cache/9e9e1351d6a763151a8613c1dd10d427_XS.jpg)
